Zdaniem związkowców rząd – mimo deklaracji – nie utrzymuje relacji między średnią a najniższą pensją na poziomie 47 proc. Zarówno w 2018 r., jak i w I kw. 2019 r. była ona niższa – wynosiła odpowiednio 45,8 proc. oraz 45,4 proc. To, według organizacji związkowych, także przyczyna licznych protestów płacowych różnych grup zawodowych – nauczycieli, pracowników sądów, fizjoterapeutów.

Związkowcy porozumieli się też w sprawie rent i emerytur. Proponują waloryzację o średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług dla gospodarstw emerytów i rencistów w 2019 r. zwiększony o 50 proc. realnego wzrostu przeciętnego wynagrodzenia za pracę w 2019 r.

Do postulatów związkowych włączyły się także organizacje pracodawców proponując wzrost minimalnego wynagrodzenia do 2387 zł i podwyżki w budżetówce o 6,1 proc. Zdaniem organizacji Pracodawcy RP, wzrost minimalnego wynagrodzenia w mało rentownych branżach (gastronomia, hotelarstwo) może być problemem finansowym dla pracodawców. Z drugiej jednak strony, w aktualnej sytuacji na rynku pracy – rynku pracownika, zmuszeni zostali do podwyższenia oferowanych warunków płacowych do średnio 2,8 tys. zł brutto, by znaleźć osoby do pracy. 

Do tej pory w trakcie konsultacji pracodawcy najczęściej akcentowali jedynie konieczność reformy systemu wynagradzania w instytucjach publicznych. W tym roku zaproponowali jednak podwyżkę wyraźnie ponad inflację.

Na zgłoszone postulaty rząd ma odpowiedzieć do 15 czerwca.